Geen sociale woning: plannen voor renovatie leegstaand huis in Halle worden stopgezet

31 Januari 2025

Geen sociale woning: plannen voor renovatie leegstaand huis in Halle worden stopgezet

Een leegstaand huis blijft onbenut, terwijl zoveel Hallenaren snakken naar een betaalbare thuis.

Een huis in de Broekborre dat al jaren leegstaat, had een nieuwe kans kunnen krijgen. Het plan was om het huis op te knappen en te verhuren aan een gezin dat al lang wacht op een betaalbare sociale woning. Maar het nieuwe stadsbestuur (N-VA en CD&V) wil deze plannen schrappen. Voor Groen Halle is dit een gemiste kans. Een leegstaand huis blijft onbenut, terwijl zoveel mensen in Halle snakken naar een betaalbare thuis.

Het huis aan de Broekborre (stationsbuurt) staat al jaren leeg. Het vorige stadsbestuur (Groen, Vooruit en CD&V) wilde hier iets aan doen. Met het sociaal beheersrecht zou de stad het huis renoveren en daarna verhuren aan een gezin dat op de wachtlijst staat voor een sociale woning. Zo’n plan heeft veel voordelen:

  • Extra sociale woning: De woning zou omgevormd worden tot een sociale huurwoning met drie slaapkamers, broodnodig gezien de lange wachtlijsten in Halle.
  • Betere buurten: Leegstaande en vervallen huizen brengen vaak overlast, vandalisme en een gevoel van onveiligheid met zich mee. Door het pand op te knappen, wordt de buurt mooier en veiliger.

  • Sterk signaal naar eigenaars: Het sociaal beheersrecht toont aan dat langdurige leegstand niet wordt getolereerd door de stad. Dit moedigt andere eigenaars aan om hun huizen op te knappen.

De renovatie van de woning is ook haalbaar: de ruwbouw staat er al en de kosten zouden binnen 13 jaar bij een basisrenovatie en 18 jaar bij een grondige renovatie worden terugverdiend via sociale verhuur. De stadsdiensten hadden dit zorgvuldig berekend en vonden de investering verantwoord.

Reactie stadsbestuur

Het nieuwe schepencollege wil deze plannen schrappen. Ze geven als reden dat de renovatie te duur is en dat het sociaal beheersrecht een beloning zou zijn voor de eigenaar, die jarenlang niets deed aan zijn huis. Groen vindt deze argumenten onterecht:

  • De kosten zijn niet te hoog: De renovatiekosten zijn vergelijkbaar met andere projecten in Vlaanderen. Het geld zou volledig zijn terugverdiend door de verhuur. Bovendien waren de eigen stadsdiensten, Agentschap Wonen Vlaanderen en andere experts het er in 2024 over eens dat het plan financieel haalbaar was. De stadsdiensten zijn al jaren bezig met dit dossier en hebben al aanzienlijke kosten gemaakt. Stoppen op dit punt zou al die tijd, moeite en geld in de vuilnisbak gooien.
  • Geen cadeau voor de eigenaar: Het sociaal beheersrecht is geen beloning. De eigenaar verliest jarenlang het beheer over zijn woning en ontvangt maar een kleine vergoeding (die overeenkomt met de onroerende voorheffing). Het is eerder een straf die eigenaars dwingt om iets te doen aan leegstand. Andere steden (onder andere Aalst, Leuven en Sint-Niklaas) hebben hier al succes mee geboekt.

Een bewezen maatregel

In november 2024 hadden de stadsdiensten, het Agentschap Wonen Vlaanderen en de gemeenteraad het project nog goedgekeurd. Door de plannen te willen opbergen, laat het bestuur een kans liggen om een voorbeeld te zijn in de strijd tegen leegstand en het tekort aan sociale woningen.

“Veel mensen in Halle wachten dringend op een sociale woning. Dit huis kan een gezin een thuis kunnen bieden, maar blijft nu leegstaan. Het nieuwe bestuur laat niet alleen een pand verloederen, maar ook een gezin in de kou staan. Dit is een gemiste kans,” zegt Leen Paelman, oud-lid van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst. “Het gaat in dit dossier om één woning, maar het toont hoe dit bestuur sociale woonproblemen wil aanpakken. Dat baart ons grote zorgen,” vult Marijke Ceunen, gemeenteraadslid Groen en oud-schepen van Sociaal Woonbeleid, aan.

Groen roept het stadsbestuur op om haar mening te herzien en het sociaal beheersrecht opnieuw in te zetten voor dit pand en dringend werk te maken van een ambitieus (sociaal) woonbeleid. Een betaalbare woning en een leefbare buurt zijn basisrechten, geen luxe.